In 2012 werd Jasper Steringa opgepakt voor de gruwelijke moord op Marianne Vaatstra.
Door Pieter Postma
8 augustus 2025
De bekentenis van Jasper Steringa: gerechtigheid of geconstrueerd verhaal?
Disclaimer: bij alles wat ik publiceer over de zaak Marianne Vaatstra beroep ik mij op mijn burgerplicht.
De bekentenis van Jasper Steringa:
gerechtigheid of geconstrueerd verhaal?
In 2012 werd Jasper Steringa opgepakt voor de gruwelijke moord op Marianne Vaatstra. Zijn DNA werd gevonden op het lichaam van het slachtoffer. Wat volgde was een lang verhoortrajectin
volledige beperkingen, en uiteindelijk een bekentenis.
Die bekentenis
werd door het Openbaar Ministerie (OM) gepresenteerd als sluitend,
consistent en ondersteund door forensisch bewijs. Maar wie kritisch kijkt naar
de zaak, ziet dat er grote vraagtekens te plaatsen zijn bij de
totstandkoming van zijn verklaringen én bij de onderbouwing van het door
het OM geschetste scenario.
Tegenstrijdigheden in de forensische interpretatie
Het OM stelt dat Marianne met haar eigen beha is vastgebonden, en dat de sporen op haar polsenovereenkomen met die binding. Maar in een eerder forensisch rapport uit 2006, opgesteld door Hans Akerboom, werd juist geconcludeerd dat de verwondingen op haar polsen eerder pasten bij het gebruik vanmetalen handboeien. Dat is geen detail: het betekent dat de interpretatie van het letsel is aangepast aande verklaring die de verdachte jaren later onder druk heeft afgelegd.
Ook het mes dat Steringa zou hebben gebruikt roept vragen op. Het OM vermeldt dat alleen zijn eigenDNA op het mes is aangetroffen, en noemt dat "logisch" gezien de 13 jaar die verstreken zijn. Maar dat is juist níét logisch als datzelfde mes is gebruikt voor het doorsnijden van kleding, een keeldoorsnijding met fors bloedverlies en mogelijk ook bij andere handelingen. Zelfs na jaren zouden sporen van het slachtoffer nog terug te vinden moeten zijn. Het ontbreken daarvanondermijnt de stelligheid waarmee het OM de moordwapen-theorie presenteert.
Maximaal aantal dagen in beperking
Jasper Steringa zat het
maximale aantal dagen in beperkingen. Dat betekent: geen contact met familie, geen media, geen rechtsbijstand buiten verhoor. In die periode was hij volledig afhankelijk van watrechercheurs hem vertelden — en niet vertelden. In zo'n context is het juridisch en psychologisch volkomenplausibel dat een verdachte zich conformeert aan wat hem gesuggereerd wordt.
Steringa's uiteindelijke verklaringen bevatten vrijwel uitsluitend informatie die al bekend was bij derecherche. Nieuwe, verifieerbare details die alleen hij kon weten, zijn nagenoeg afwezig. Toch presenteerthet OM zijn "bekentenis" als authentiek en gedetailleerd, terwijl het in feite een herhaling lijkt van het gewenste scenario.
Gras-sporen die er niet waren
Het requisitoir stelt dat het 3D-team heeft aangetoond dat Marianne niet meer bewoog nadat ze op haarbuik werd gelegd — een cruciaal onderdeel van het scenario waarin zij buiten bewustzijn was of reeds overleden. Maar dit staat haaks op observaties van rechercheur Jan Verkaik, de vader van Marianneen de vriend, die onafhankelijk van elkaar aangaven geen relevante sporen in het gras te hebben gezien. In een moordzaak met fysieke strijd en verplaatsing zou dat opmerkelijk zijn.
Waarom dit ertoe doet
De zaak-Vaatstra werd jarenlang gebruikt als voorbeeld van hoe forensisch DNA-onderzoek totgerechtigheid kan leiden. En inderdaad: het DNA leidde tot een verdachte. Maar wat daarna volgde, roept diepe zorgen op over de manier waarop het strafrecht omgaat met druk, bewijsinterpretatie en het verlangen om een zaak op te lossen — koste wat het kost.
Een bekentenis in beperking, gebaseerd op reeds bekende gegevens, ondersteund door selectieveforensische interpretaties, is niet per definitie waarheidsvinding. Het is een scenario dat juridisch klopt, maar mogelijk feitelijk niet. De rechtsstaat moet sterker zijn dan de behoefte aan afronding. Juist in zulke geruchtmakende zaken moet de waarheid voorop blijven staan — ook als die ongemakkelijkof onvolledig is.
Meer achtergrondinformatie over de Vaatstra zaak vind U door hier te klikken.
